یه صفحه سفید،به همراه یک قلم
این بار حرف،حرف نا گفته است
یک حرف تازه،نه از تو....
هی فکر میکنم،هی با قلم به کاغذ سیخ میزنم
اما
دیگه تمام صفحه ها معتاد نامت اند
انگار این قلم جز با حضور نام تو فرمان نمی برد
در تمام صفحه های دفتر شعرم
در گوشه های خالی قلبم
در لحظه های تلخ سکوتم و فکرهایم
چیزی بجز تو نیست که تکرار میشود
مثل درخت در دل من ریشه کرده ای
نظرات شما عزیزان:
این شعرم مال خودته؟از اون شعرای دیگه ت قشنگ ترو پخته تر بود.
پاسخ:نه عزیز اینو رایکا ارسال کرده ممنون ک سر زدی و نظرتو گفتی بازم بیا و شادمون کن
پاسخ:نه عزیز اینو رایکا ارسال کرده ممنون ک سر زدی و نظرتو گفتی بازم بیا و شادمون کن
تبادل
لینک هوشمند